©John Van de Mergel

Dunk!festival #jour1

by BeCult (29/5/2023)

©Wouter de Bolle

Totoromoon au Dunk! Festival 2023 – Jour 1

by Totoromoon (23/6/2023)

C’est à l’étage le plus élevé du bâtiment que se tient le deuxième concert prévu dans le programme que je me suis établi pour cette première journée. Et les quelques minutes qu’il me faudra pour monter les nombreux escaliers seront le sas bienvenu pour me permettre de me sécher les joues et de me remettre de ces premières intenses émotions.

J’ai découvert la musique audacieuse d’Himshe quelques semaines avant le festival, et je suis curieuse de l’entendre en live. La formation belge, portée par la compositrice, multi-instrumentiste et chanteuse Mishi Erine, livre des pièces en clair-obscur, dans lesquelles se répondent et s’affrontent douceur et violence, lumière et ténèbres, homme et femme. Lui et elle. « Him and She. »

Dans l’atmosphère feutrée de la Domzaal, au sommet du bâtiment, Himshe brouille les pistes. Entre rock alternatif et pop, le quintet fait alterner espoir et désespoir, âpreté et tendresse, force et fragilité. Ici, les nuances troublantes de David Lynch. Là, celles de Portishead et de Nick Cave.

Les hommes, aux guitare, basse et batterie, semblent s’effacer derrière les femmes, sur le devant de la scène, au clavier et aux chants. Ils rythment. Ils portent. Elles bercent. Elles s’emportent. Et tous, ensemble, finissent par frapper l’auditoire d’un envoûtement aussi délicieux que surprenant. Jusqu’à ce qui sera pour moi l’apogée du concert, le sublime Cold. Sur les arpèges d’un clavier électronique ouaté plane une voix murmurée. Lentement, elle déploie des paroles qui transpercent. Doucement, puis de plus en plus intensément. Un moment qui demeurera merveilleusement suspendu dans l’air et le temps.

I wish you could see you through my eyes, your glowing beauty while you drift away…

Pieter de Praetere with Himshe @ Dunk!fest 23

©Miet Vaneyghen

Dunk! Festival (Festivaldag 1): Sterk uit de startblokken

by Jonas Hoflack, Dansende Beren (19.05.2023)

Dunk! Festival is traditioneel een van de eerste festivals van het seizoen. Liefhebbers van postrock en aanverwante genres kunnen hier gedurende drie dagen zowel nieuwe bands ontdekken als gevestigde waarden aan het werk zien. Voor het tweede jaar op rij zal het festival plaatsvinden in het Kunstencentrum Viernulvier in Gent. Met haar vier podia, een gezellig café en een groot terras buiten heeft het Kunstencentrum alles in huis om een volwaardige festivalsetting te kunnen bieden. Een voordeel van deze locatie is dat alle bands te bewonderen zijn op een fantastische locatie. De doorgaans donkere en snijdende muziek die op Dunk! Festival te bewonderen is, verliest vaak wat aan kracht wanneer de bands in de blakende zon staan te spelen.

Himshe @ Domzaal

Dit gaat eveneens op voor de Gentse groep Himshe, die in de Domzaal de spits mag afbijten. Hun ep Ideals werd een ruime maand geleden de ether ingestuurd en klonk erg overtuigend. We kunnen niet ontkennen dat de ondersteuning van Room 13 Orchestra hier een groot aandeel in had. De arrangementen van Yves Meersschaert die zij inspeelden zorgden voor een grote boost aan kracht en overtuiging. Voor deze thuismatch kon de groep rekenen op een mooi aantal toeschouwers. Himshe toonde dat het geen orkest nodig heeft om overtuigend uit de hoek te komen. Vooral de samenzang wist ons bij ons nekvel te grijpen, met als absoluut hoogtepunt “Cold”. Met met drie stemmen en piano ter ondersteuning konden we bij het publiek een speld horen vallen. Het overtuigende applaus was dan ook meer dan terecht. 

...

©Nele Dierick

DUNK!FEST – Dag 1 Gent, VierNulVier (18/05/2023)

by Mark Van Mullem, Luminous Dash (22/5/2023)

Na een stevige trappenklim tot aan hoogste locatie op Dunk! 2023, hoorden we al die ijzingwekkende passage “I wish you could see you through my eyes” uit de Domzaal klinken. Slik, en dit was nog maar een flard soundcheck. Maar dat de gitzwarte parel Cold in de set zou zitten, was bij deze zeker.

In een geheel in het duister gehulde Domzaal, startte Himshe met een kleine vijf minuutjes vertraging met een bijzonder intens en spokend Stay. Meteen viel op hoe prachtig de stemmen van Mishi Erine en Naomi Sijmons met elkaar matchen, geserveerd op gouden schoteltje overgoten met het typisch Lynchiaanse donkere karakteristieke klankenpalet. De schaarse belichting in een haast pikdonkere zaal, hielp ook.

We kregen een machtige uitvoering van Ideals voorgeschoteld, met weerom die prachtige stemmen van beide sirenes natuurlijk, tegen elkaar opbiedend op gegeven moment. En die heerlijke gitaarpartijen. Behoorlijk beklemmend en dreigend sfeertje. Even slikken, en dat zou niet voor het laatst zijn in de set. Wanneer de zuinige percussie Sabrina op gang tikte, en Mishi Erine ingezet had, was het volop genieten van die sublieme uitvoering van Einstürzende Neubautens compositie, eigenlijk al onmisbaar in het Himshe-oeuvre.

Het woord ijzingwekkend viel al. We hadden het over Cold, toen nog in de soundcheck, dat werd op fenomenaal bevestigd in de set zelf, want ongemakkelijk gruwelijk mooi en absoluut beklemmend. Maar ook Linger greep je duchtig bij je nekvel en deed je naar adem happen. En wanneer Erine en Sijmons het naar het einde toe uitschreeuwden, zou je haast bang in het hoekje weg gaan kruipen. Wow. En slik. Linger vloeide naadloos over in een subliem door absolute tristesse bezwangerd desperate Cold. Sfeerschepping, instrumentarium; dat doorleefde parlando, afgewisseld met bitterzoete vocalen van Erine én de hemelse vocalen van contratenor Pieter De Praetere, de beklijvende tekst natuurlijk… Ja, het kwam binnen.

                                                                                                                                                                      ©Mark Van Mullem

Iets swingender ging het er aan toe met Spiderweb, een gloednieuwe song, die eigenlijk als stokoud is, want “een van de eerste songs die ik heb geschreven”, zo vertelde Erine ons later. Voorzien van tribale drums, heel veel keys, gedrenkt in een verrukkelijk newwavesausje en uitermate dansbaar, en Naomi Sijmons ging ons allen voor in de dans. Enfin, goedgekeurd! En de dansbeentjes moesten nog niet rusten, want besloten werd met fijne donkere pop die Bedtime is.

Heel wat mensen waren diep onder de indruk na de Himshe-set, en we bedachten ons: “Wie doet vandaag nu nog beter, de lat ligt erg hoog!”

...

Even over middernacht zat de éérste dag van Dunk 2023 er alweer op. Wij konden jammer genoeg niet alle acts meepikken, maar we zagen veel moois. Himshe was misschien wel dé band van de dag, en we zagen ook knappe shows van Kinder, TAKH, Am Fost La Munte Și Mi-a Plăcut en natuurlijk God Is An Astronaut.

Himshe - Ideals album review

By Mark Van Mullem of Luminous Dash (07/04/2023)

Eind vorig jaar pakte het Gentse Himshe uit met hun fantastische cover van de Einstürzende Neubauten-compositie Sabrina, als éérste smaakmaker voor de lang verwachtte tweede ep Ideals. Toen al uitten we het vermoeden dat 2023 wel eens hét jaar van Himshe zou kunnen worden. Eind vorige maand blies de formatie rond Mishi Erine ons compleet omver met het ronduit sublieme Ideals, de behoorlijk beklemmende titeltrack van de ep, die nog steeds op repeat staat bij ons. Ja, we waren behoorlijk onder de indruk van dit gitzwarte juweeltje en hongerig naar nog meer schoonheid. Nee, de ep kon niet snel genoeg komen.

Vandaag is het wachten eindelijk over, de ep Ideals is een feit en overtreft onze stoutste verwachtingen. En dat is niet eens overdreven. En zo vallen we meteen met de deur in huis: Ideals is een waar donker meesterwerkje.

Zo, het hoge woord is eruit. Maar lees vooral verder, lieve lezer …

Natuurlijk prijken de singles Sabrina en die verrukkelijke titelsong op deze ep, an sich al redenen genoeg om dit kleinood aan te schaffen, maar ontdek ook die nieuwe, nu orkestrale, magistrale versie van Stay. En zet je dan schrap. Luister, huiver en geniet, zet eventueel een doosje kleenex in de buurt, want binnenkomen dat doen diepdonkere parels Linger en Cold.

De ‘lockdown-concerten’ die Himshe samen met het Room 13 Orchestra speelde, smaakten duidelijk naar meer. En zo wordt op deze ep opnieuw samengewerkt met het ensemble, onder leiding van pianist-componist Yves Meerschaert, wat de Lynchiaanse sfeerschepping waar de band zo sterk in is, nog versterkt en méér dramatiek toevoegt.

Bij Stay, dat in zijn wat ruwere, naaktere versie op het debuut van Himshe prijkt, kun je vergelijken. Of neem het gewoon van ons aan: de prachtige stem van zangeres en componiste Mishi Erine, de wat rauwere tweede stem van Naomi Sijmons, de gretige gitaarvloed van Simon Raman, de bas van Stéphan Van Meirhaeghe die zich ook held op de Fender Rhodes toont én de percussie en vibrafoonklanken van Dries Nauwynck in combinatie met Room 13 Orchestra zorgen voor pure magie. Dubbele dreiging ook.

Omschreven we Ideals eerder al als beklemmend, of unheimlich zoals dat zo mooi in de taal van Einstürzende Neubautens Blixa Bargeld klinkt, luister dan zeker ook naar de fenomenale composities Linger en Cold. Linger doet je bij het horen van die eerste donkere tonen het instant ijskoud benauwd krijgen, met onheilspellende strijkers, boude blazers en een akelige gitaar van Raman. Wanneer de stem van Mishi Erine invalt, komt er, zeker vanaf het refrein, toch enige zachtheid, soms ei zo na zeemzoeterigheid en troost in het spel. Maar de dreiging blijft en houdt je vast om je te blijven beklemmen tot aan het eind in de spetterende finale waarin de catharsis compleet is. Een behoorlijke tour de force van Himshe en 13 Room Orchestra is dit.

En dan heb je die doos Kleenex écht nodig. Een donkere toetsenpartij weerklinkt en instant flitst het door ons hoofd: Portishead! Een indruk die blijft wanneer de song zich verder ontwikkelt, vooral subtiel op de achtergrond. Wanneer Erine inzet, meer pratend dan zingend, begeleid door een voorzichtige frêle gitaar van Jonas Everaert, komen – en meteen al bij die éérste woorden ‘she’s cold, she’s so fuckin’ cold’ – de haartjes op onze armen kaarsrecht. Slik. En nog eens. Deemoedige strijkers, een croonende en scheurende gitaar van Everaert. Aangehouden tristesse, dan Erine die zingt ‘I wish you could see you through my eyes’, met daar de contratenor bij van Pieter Depraetere. Nog eens slik. Hoe hou je het in godsnaam droog bij het horen, laat staan uitvoeren van deze pakkende compositie? Apocalyptisch en intens, pijnlijk pakkend, naar de keel grijpend.

Voor Erine was het belangrijk om deze song te kunnen maken, want geschreven voor iemand die ze onverwacht veel te vroeg moest afgeven. De zangeres kreeg ook de volledige controle en werkte zelf de arrangementen uit voor dit koninginnenstuk op Ideals.

Voor Ideals werden kosten noch moeite gespaard, met een samenwerking met 13 Room Orchestra, Yves Meerschaert die ook, samen met Mishi Erine, voor de productie tekende en met Ward Neirynck die instond voor de mix en mastering. Het bijzonder mooi verzorgde artwork en het sterke beeld op de voorkant van de hoes, een foto die mooi de sfeer schept van het album, zijn het werk van Noémie Ojumah.

Single Review Ideals

By Marc Alenus of Da Music (31/03/2021)

Na Sabrina, een cover van Einstürzende Neubauten, brengt de band nu de titeltrack uit van de concept-ep.

In december vorig jaar presenteerde Himshe de eerste single van de tweede ep, die op 7 april het licht zal zien en 'Ideals' zal heten. In de vijf nummers koppelt de band postpunk aan klassiek, wat een behoorlijk ongrijpbaar geluid oplevert. Dat komt zeker tot uiting in de titelsong. Want wat zijn idealen anders dan het nastreven van het onvolmaakte en onwezenlijke? Ze zijn in feite ongrijpbaar en een bron van zelfkwelling.

...

Single Review Ideals

By Mark Van Mullem of Luminous Dash (31/03/2023)

Tijdens De week van de Belgische muziek, mochten we het je al vertellen; in 2023 verschijnt Ideals, de langverwachte tweede ep van HiMShe. Schrijf 7 april alvast in je agenda. Dat is niet lang meer. Eind vorig jaar werden we al verwend met een eerste single, een sublieme uitvoering van de Einstürzende Neubauten-compositie Sabrina, waar Bargeld en co zelf erg blij meer waren. Wij ook!

Nu wordt het ongelooflijk unheimliche Ideals vooruitgestuurd. Of hoe de titeltrack van het mini-album, een gitzwart juweeltje, het beste doet verhopen voor die nieuwe ep.

Ideals kent een ietwat intimistische start, maar baadt enkele tellen later al in een bedrukte broeierige sfeer vol bronstige bombast met heerlijk georganiseerde chaos. Een frêle gitaar, de machtige stem van Mishi Erine, die inzet: “As time goes by we try to adapt”. Met Naomi Sijmons als tweede stem. Noot per noot zwelt de compositie verder aan, van zuinige gitaarlick tot een heus georkestreerd, gloeiend geheel, opbouwend naar een catharsis die nooit echt komt, of net wel, die is er gewoon stiekem al.

Machtig hoe deze gelaagde song tot wasdom komt, prompte blazers, ronduit dreigende percussie, heerlijk dramatische strijkers, horen we daar een orgel? Ja, dat is de Hammond van Yves Meerschaert, die samen met Mishi Erine ook voor de productie tekende. En dan Simon Ramans griezelig mooie groezelige gitaar. Mishi Erine die ook met de stem fantastische dingen doet, in de lead vocal natuurlijk, maar ook op de achtergrond. Zoveel te ontdekken binnen één compositie, een ongelooflijk rijkgevulde vijf minuten zeg maar.

Wat een sfeerschepping zeg, en dan die tekst. Eerst klinkt het nog “Everybody is living their lives”, aan het eind zingt Erine “Everybody is living their lie”. Slik!

Luister zeker met je hoofdtelefoon naar deze muzikale verwennerij, geheid ontdek je steeds weer nieuwe elementen of geluiden bij élke luisterbeurt. Je onderdompelen in het gelaagde Ideals is voorwaar geen straf. Het is ook een beetje als naast de schilder staan die zijn meesterwerk verder voltooit, en met elke penseelstreek meer finesse toevoegt of/en blijft toevoegen.

Ideals is te streamen op de gekende platformen, de ep komt uit op 7 april, op vinyl en is dan ook te streamen. Daarover later meer.

...

Sabrina (Cover Einstürzende Neubauten)

By Mark Van Mullem of Luminous Dash (15/2/2022)

Live konden we al kennismaken met de prachtige hertaling die Himshe maakte van één van de knapste composities van Einstürzende Neubauten. Toen al hoopten we stiekem, want fan van dit Neubauten-nummer en van die machtige uitvoering van Himshe, dat dit een release zou krijgen. Toen schreven we zelfs dat we in de zevende hemel waren! Nu worden wij en andere melomanen op de wenken bediend. Het genieten gaat dus verder met deze ronduit gewéldige herinterpretatie.

...

Concert review Crossover Music Pub

By Nel Mertens of Luminous Dash (19/2/2022)

"Himshe wist elk nummer te vullen met de schoonste, intens glinsterende pijnen als smart, melancholie en hartzeer. Verleidingen die uitmonden in sterke artpopnummers, waarin stemmen instrumenten zijn en instrumenten meezingen en waarin ze niet verlegen zitten om daar af en toe ook een ferm rockgehalte aan toe te voegen."

...

Filmische clip voor HiMShe 

witten by DaMusic, Patrick Van den Troost (19 feb 2022)

Derde single Naked Shoulders werd een ambitieuze videoclip aangemeten.

Voor jonge muzikanten was het vermaledijde jaar 2020 “gene kadoo”. Jarenlang met hart en ziel werken aan je muziek, dan is daar eindelijk de langverwachte release van je debuutplaat en plots valt de wereld stil. Ga er maar aan staan! Selien Hoessen a.k.a. Erine Mishi debuteerde begin 2020 met haar band HiMShe vanuit uitvalsbasis Gent. De ep 'Stay' liet ons kennis maken met een pop-rockkwintet dat soms bijna filmisch verhalende songs maakt waarbij een David Lynch-sfeertje nooit veraf is. Via een sociale-media-campagne wordt eerstdaags de nieuwe song op u losgelaten.

“De videoclip gaat over Henry, een uitgebluste man die worstelt met het onvermogen expressie te geven aan zijn duistere verlangens. Een jonge dame gaat tot het uiterste om Henry uit zijn impasse te halen, of toch niet?”, weet Selien ons te vertellen. De groep tracht via surrealistische cinematografie de muziek naar een hoger niveau te tillen. En de zeven hoofdzonden (afgunst, vraatzucht, hebzucht, hoogmoed, onkuisheid, luiheid en gramschap) spelen daarbij een cruciale rol.

HiMShe wil in deze clip muziek en beeld tot op een gelijk niveau brengen: de dreigende sfeer met upbeat disco-feel van het nummer wordt door filmmaker Jasper Vranken, die gelauwerd werd voor zijn horrorkortfilm ‘Muil’ (2018), pakkend in beeld gebracht. "Gerenommeerd Vlaams acteur Mattieu Sys werd bij het project betrokken “om het Lynch-gehalte naar een hoogtepunt te drijven”, bekent Selien nog.

HIMSHE + ROOM13ORCHESTRA – Livestream (19/04/2021)

written by Mark Van Mullem 20/04/2021, LUMINOUS DASH

Het zijn vreemde tijden. Nog steeds. Over het waarom hoeven we hier niet uit te wijden, het beestje bij naam noemen ook niet. Maar het houdt ons hele doen nog steeds in een wurggreep en ook voor muzikanten blijft het een heuse beproeving. Live spelen: onze bands willen niet liever! Livestreams, een online-optreden zonder publiek, zijn dan een uitweg. Zo-ook voor HiMShe.

Het plan om te toeren met Stay, hun prachtige debuut-ep die een jaar geleden uitkwam, viel volledig in het water. Maar recent kwam er een fijne stream. Ondertussen heeft de band ook al wat nieuw werk klaar en de drang naar optreden blijft. Zo was er maandag 19 april 2021 een tweede, bijzondere livestream. Bijzonder, want samen met het Room13Orchestra: HiMShe + blazers en strijkers zeg maar. Het resultaat klonk redelijk fantastisch, en dat mag je gerust een understatement van formaat noemen!

Eerlijk? We zijn er nog niet helemaal goed van. Ondertussen toch een beetje met de voetjes op de grond kunnen we je vertellen dat het duistere, intense en bedwelmende universum van HiMShe eens zo dramatisch klonk met de toevoeging van het Room13Orchestra. Het orkest was een mooie toevoeging aan het unieke bandgeluid. Van bij de eerste noten van Stay tot aan de catharsis aan het einde van Linger werd je bij je nekvel gegrepen en meegezogen in een bijzonder zwoele, beklemmende en bezwerende trip. Orkest en beide vocalisten waren misschien het meest prominent aanwezig, gitaar, bas en drums iets subtieler maar onmiskenbaar.

Een ronduit indrukwekkend Stay werd erg knap opgebouwd, ingeleid door aarzelende strijkers, die later een haast dreigende toon kregen. En met dat machtig en mooie stemgeluid van Mishi Erine, in volle overgave, in fraaie symbiose met de niet minder sterke stem van Naomi Sijmons. Beide dames in topvorm. Dat zou ook blijken in het verdere verloop van de stream.

“Everybody is living their lives, nobody knows what tomorrow brings” klinkt het in Ideals, één van de nieuwe songs die HiMShe maandagavond voorstelde. Een waarheid als een koe, zeker in deze onzekere tijden. Een behoorlijk fascinerende donkere en instant bekorende compositie, deze Ideals. Het spooky sfeertje dat erover hangt, fel benadrukt ook door de strijkers, maakte je zelfs een beetje bang.

Of we in de zevende hemel waren met die sublieme cover van Einstürzende Neubauten? Check! HiMShe en Room13Orchestra tilden Sabrina naar nieuwe hoogten met hun adembenemende interpretatie van deze EN-song. In onze notities lezen we ‘amai!!!’ Terecht. Onze notities liegen niet. De fluisterende dan weer voluit gaande prachtige stemmen van Mishi en Naomi, die opgebouwde dreiging door de strijkers – met subtiele finger picking; meesterlijk gedaan.

Woorden als beklemmend, donker en bezwerend bezigden we al eerder in dit verslagje. Ze zijn, in overtreffende trap, zeker ook van toepassing op Linger. “You undress me with your cheeky eyes”, klinkt het in deze nieuwe track. Wat een spanning wordt hier opgebouwd zeg. Bronstige blazers, viriele violen en die stemmen van Mishi en Naomi in perfecte balans. En dan die verrassende finale van Linger, na een ultra korte ijzige stilte volgde een bijna chaotische catharsis met ei zo na hels apocalyptisch krijsende stemmen van Erine en Sijmons. Slik!

Die ontbinding der demonen aan het einde van Linger betekende jammer genoeg ook een nogal abrupt einde van de live-set. Natuurlijk smaakte deze geniale muzikale trip van nauwelijks een half uurtje naar veel meer. Dat komt er ongetwijfeld ook wel. En laat ons hopen dat dat dra ook mét publiek kan en dus ook met een door de band te horen verdiend oorverdovend luid applaus. Een staande ovatie!

De live-stream staat voor nog een poosje online, grijp je kans en geniet:
https://fb.watch/4_xCo3cvub/

Concertreview Musiczine

By Erik Vandamme

HimShe - livestream - Filmische totaalbeleving in een spookachtig kader

Voor de omschrijving van de Gentse band HimShe citeren we uit de biografie op de bandcamp pagina van de band: ''Het Gentse gekartelde poprockkwartet HimShe verkleedt zijn muziek graag in een sfeervolle wereld waar David Lynch pater Theresa ontmoet.''
Een omschrijving die de lading dekt, want inderdaad , deze band klinkt zeer sprookjesachtig, filmisch en dat is niet alleen de verdienste van de instrumentale omkadering; ook de vocale inbreng voert je weg naar mysterieuze oorden die de fantasie van de luisteraar prikkelt. Op de EP 'Stay', in 2020 uitgebracht, wordt dat mooi in de verf gezet.

Ondertussen hadden we ook een fijn gesprek met de band
http://www.musiczine.net/nl/interviews/item/79471-himshe-selien-hoessen-cultuur-is-noodzakelijk-voor-maatschappijkritiek-voor-persoonlijke-ontwikkeling-en-voor-ons-mentale-welzijn-het-maakt-ons-persoonlijk-rijker-neemt-onze-stress-weg-houdt-ons-een-spiegel-voor-laat-ons-genieten-en-brengt-mensen.html

Hoog tijd om deze band, die toch heel visuele muziek maakt, eens live te zien. Helaas. Enkele optredens, o.a. in het voorprogramma van Fulco in N9 werden uitgesteld.
Echter blijft HimShe (*****) niet bij de pakken zitten, en stelt hun werk onlangs via livestreaming voor.
Het filmische, sprookjesachtige blijft live ook overeind, soms lichtjes dreigend, soms zalvend je hart beroerend, flirt de band tussen licht en duisternis. De band staat in een sobere verlichting en er schijnt een spot binnen, als een zonnestraal , aan het eind van de donkere tunnel. Het duidt aan hoe HimShe op uitgekiende wijze tewerk gaat.
Elke schakel is even belangrijk. De stem van zangeres Selien Hoessen doet denken aan Kate Bush en de backing vocals van Naomi ‘Reena Riot’ is een minstens even grote meerwaarde. Sensualiteit in een weemoedig , bevreemdend en donker kader wordt verder ingekleurd door bedwelmende baslijnen , elektronisch vernuft en zalvende drums . Stephan Van Meirhaeghe (bas), Dries Nauwynck (drums) en Jeroen Boone (gitaar) hebben dus een belangvolle inbreng.
Het is een wondermooie kruisbestuiving, die je onder hypnose brengt.
Na een ingetogen intro, worden de registers vaak open getrokken. De zeemzoetigheid in een weemoedig, donker kader, wordt ingeruild door een potje postpunk gerelateerde songs. Een veelzijdigheid die HimShe siert. Als een zacht deken of als mokerslagen. De band durft een stapje verder te gaan en kan experimenteren met die klanken en vocals. Klasse!
Ook Jeroen, een begenadigde gitaarvirtuoos, blijkt over een warme stem te beschikken die de sound intenser maakt.
In de sound verschijnt een spookachtig beeld die refereert aan de sprookjes van Grimm. De spanning is te snijden door die intens filmische aanpak.
Na ongeveer veertig minuten was het al voorbij; dit smaakte dus naar meer, veel meer …

Dit is filmische muziek voor wie graag vertoeft in een sprookjesachtige omgeving waar lichtvoetigheid en angst met licht en duisternis samengaan. Diep onder de indruk waren we; met een zaalconcert zou je nog meer worden geconfronteerd met wat rond jou gebeurt en dat grimmig doomy sp®ook(jes)achtig kader!

Interview Musiczine

by Erik Vandamme 

Himshe - Mishi Erine - Cultuur is noodzakelijk voor maatschappijkritiek, voor persoonlijke ontwikkeling en voor ons mentale welzijn. Het maakt ons persoonlijk rijker, neemt onze stress weg, houdt ons een spiegel voor, laat ons genieten en brengt mensen samen

Voor de omschrijving van de Gentse band Himshe citeren we uit de biografie op de bandcamp pagina van de band: ''Het Gentse gekartelde poprockkwartet Himshe verkleedt zijn muziek graag in een sfeervolle wereld waar David Lynch pater Theresa ontmoet.'' Een omschrijving die de lading dekt, want inderdaad , deze band klinkt zeer sprookjesachtig, filmisch en dat is niet alleen de verdienste van de instrumentale omkadering; ook de vocale inbreng voert je weg naar mysterieuze oorden die de fantasie van de luisteraar prikkelt.
Op de EP 'Stay', eerder uitgebracht dit jaar, wordt dat mooi in de verf gezet. 
Dit debuut, een schijfje dat nu al zeer hoog zal staan in mijn persoonlijk eindejaarslijstje, en verder hoe je als band (en mens) omgaat met deze crisis waarin we nog steeds leven, is voer genoeg om een gesprek aan te gaan met Mishi Erine, bezieler en zangeres van de band.

Ik heb de band leren kennen via de EP ‘Stay’, een sprookjesachtige schijf die me wegvoert naar zeer, zeer verre oorden. Hoe is alles begonnen voor jullie en hoe waren de reacties hierop tot nu toe?
Eigenlijk is alles begonnen op een zeer atypisch moment, zijnde mijn eerste zwangerschap. Niet meteen het moment waarop je verwacht je keihard te gaan inzetten op een nieuw muzikaal project… maar toch, het kan. Voordien had ik wat ‘underdog-posities’ bekleed in mooie muzikale projecten maar ik was toe aan mijn eigen verhaal. De nood om het eens op mijn eigen manier te doen was groot en mijn dochter was duidelijk een inspiratie- en krachtbron, misschien zelfs een noodzaak om deze stap te zetten.  Het feit dat ze een goede slaper was en makkelijk uren naast mijn kon liggen zonder een kreet, hielp natuurlijk ook wel. Wat de reacties op de EP betreft, deze waren eigenlijk bijzonder mooi. Zo van die reacties waarop je hoopt maar waarvan je nooit denkt dat ze echt zouden worden: Iets over koortsdromen die in jezelf boren, over soundtracks met een Hollywood-vibe, over je hart doen smelten van innig geluk maar je tegelijk angst in boezemen zonder je echt pijn te doen… Tja, das wel bijzonder om dat allemaal te lezen (en bedankt trouwens)

Met Koen Gisen als producer en Naomi Sijmons die haar medewerking verleent, had je toch al twee grote vissen te pakken. Hoe is die samenwerking ontstaan? Naomi had ik al een interview mee, een zeer sympathieke meid
Ja Naomi is een super sympathieke ‘spring in ‘t veld’. Altijd enthousiast, erg aanstekelijk! Ik vind het nog steeds een eer dat zij zomaar ‘ja’ zei op mijn vraag om ‘backings’ te zingen op onze EP. Het feit dat ze ook meetrekt op onze releasetour is echt hartverwarmend. En ja hoe kwam die samenwerking er? Ze is eigenlijk mijn zang juf en van het één kwam het ander.  Wat Koen Gisen betrof. Tja ik had een lijstje gemaakt van producers waarmee ik wenste samen te werken, hij was mijn nummer 1. Ik heb hem gewoon gecontacteerd en toen zijn we samen iets gaan drinken. Soms moet je gewoon doen wat je denkt, een beetje bescheiden lef hebben en ook een vleugje geluk natuurlijk.

Om nog een beetje op die plaat voort te borduren, het viel me op dat jullie met je sound  graag een soort strijd aangaan tussen licht en donker. Er zit veel positieve energie in, maar er is ook iets opvallends duister. Als je begrijpt wat ik bedoel? Wat is je mening
Ik volg je zeker. Het is ook mijn opzet om te spelen met die lichtinval. Ik ervaar mijn muzikale creaties als schilderijen. Je kan werken met geel maar als je er dan met blauw overheen gaat , krijgt het verhaal plots een paarse wending. Zo voelt het ook als ik muzikale schetsen neerzet. Ik vind het leuk om op deze wijze naar muziek te kijken. Het is voor mij geen evidentie om te denken in termen van strofes of refreinen. Muziek is voor mij eerder sferisch. Ik hou ook erg van tegenstrijdigheden. Ik vind mensen het meest boeiend als ze die openlijk laten zien en bij nummers is dit ook zo, me dunkt. Die worsteling vind ik bijzonder inspirerend. De band heet ook niet toevallig ‘Himshe’. Voor mij kan alles samenvallen. Ik vind het jammer dat mensen vaak denken dat ze moeten kiezen voor het één of het ander. De meeste authenticiteit krijgt je wanneer je alles naast elkaar kan zien als stukjes van een groter geheel. Voor mij kan mineur perfect naast majeur staan, al is het niet altijd simpel om de muzikale lijm hiervoor te vinden. Dat is bij mensen ook zo, niet?

Klopt volledig. Er is ook iets opvallend filmisch en visueel aan die plaat, waardoor de fantasie voortdurend wordt geprikkeld. wat is je mening
Tja, ik zei het al, nummers zijn voor mij schilderijen. Ik zie nummers ook voor mij, letterlijk dan. Vaak inspireren beelden mij tot het schrijven van een song. Neem nu “Constrict”. Dit nummer is geïnspireerd op de film ‘Metropolis’ van Fritz Lang. De beelden van de hard werkende arbeiders inspireerde mij tot de ritmische puls. De verleidelijke rol van de vrouw was dan weer de basis voor de zanglijn: een melodieuze tegenstijdigheid op een hoekige ritmesectie. De perfecte Himshe combinatie. Een nummer is voor mij pas geslaagd als je het voelt en ziet. Ik vind het dan ook bijzonder fijn dat je deze vraag stelt! Opzet geslaagd dus J

Kortom een knap schijfje. Nu, ik veronderstel dat door de corona crisis wel wat plannen in het water gevallen zijn. Welke?
Onze EP-release kwam er spijtig genoeg de week net voor de lockdown. Hierdoor vielen al onze geplande releaseconcerten in het water. Gelukkig kwam er van uitstel af en toe ook geen afstel en laat ons hopen dat onze plannen voor het najaar gewoon kunnen doorgaan. Ons concert in muziekclub 4AD in double bill met Lyenn werd verplaatst naar 16 oktober. We kijken er erg naar uit. Ik ben immers een grote fan van Lyenn. Verder spelen we op 7 nov het voorprogramma van Fulco in de N9. Uiteraard zijn er wat concerten geannuleerd zoals op de Gentse Feesten waar een concert in de Theaterbox gepland stond, en zo zijn er nog een paar die niet door gingen.

Hoe ga je als muzikant, artiest maar ook als mens hier mee om?
We zullen natuurlijk nooit kunnen nagaan wat het effect van deze crisis was op het uitbrengen van onze EP, maar misschien is dat beter zo. Het lijkt natuurlijk wel een erg ongelukkig moment om net voor een lockdown een debuut EP uit te brengen. Langs de andere kant kregen we wel wat publiciteit. De vrijgekomen tijd die we normaal in concerten en repeteren staken , kon dan ook weer gepompt worden in netwerken, het maken van promo en het schrijven van nieuwe nummers dus dat had zeker ook zijn voordelen. We proberen gewoon verder ons ding te doen. Ik geloof dat er andere tijden komen.

Het zijn allemaal een beetje standaard vragen die ik iedereen stel, maar hoe denk jij persoonlijk dat cultuur en muziek deze crisis zal overleven?
Ik ben geen beleidsmaker en kies er eigenlijk ook bewust voor om mijn energie daar niet op in te zetten. Met Himshe heb ik immers al meer dan genoeg mijn handen vol, daarnaast ben ik ook moeder en werk ik in een ziekenhuis. Ik moet dan ook doelbewust kiezen waar ik mijn energie naar toe laat gaan. Tijdens de ‘eerste piek’ stond ik in ‘de vuurlinie’. Eén been in de gezondheidszorg en één been in de culturele sector. Het feit dat ik het gezicht van beide ken (en dus beiden hun noden), maakt dat ik soms moeilijk durf opkomen voor de noden van deze laatste. Een leven kan toch niet boven een gedicht/schilderij/nummer staan? denk ik dan. En soms overvalt mij dan een schaamte.
Desondanks geloof ik ook sterk dat cultuur noodzakelijk is voor de kleur van het leven. Cultuur maakt ons leven iets waard. Cultuur is noodzakelijk voor maatschappijkritiek, voor persoonlijke ontwikkeling en voor ons mentale welzijn. Het maakt ons persoonlijk rijker, neemt onze stress weg, houdt ons een spiegel voor, laat ons genieten en brengt mensen samen. Ik geloof wel sterk in de creativiteit van mensen en het lijkt mij onwaarschijnlijk als cultuur daar geen gepast antwoord zou kunnen op bieden. Desondanks is het meer nodig dan dat #thesoundofsilence. Maar dat antwoord zal wellicht niet van mij komen.

Wordt streaming, en ook live streaming, de nieuwe norm denk je? Of optredens zoals in Brussel en zo , voor een beperkt publiek (wat toch moet kunnen, zelfs in deze tijden)?
Ik denk niet dat streaming, al dan niet live, de norm wordt. Er gaat niets boven het gedaver van bassen voelen in je lijf. Dit kan je nooit bekomen via live-streams. Ze waren een creatief en zinvol alternatief, misschien blijven ze wel bestaan maar dan hooguit naast de live-beleving van kunst, me dunkt.

Wat zijn de verdere plannen, komen er nieuwe releases binnenkort of op lange termijn?
Zoals ik al zei, een optreden in de 4AD en eentje in de N9. We hopen daar nog enkele releaseconcerten aan toe te voegen. Verder zijn we ook bezig aan nieuwe nummers. Ik heb het dan zowel over het individuele schrijfwerk als over de live-vertaling daarvan , eens het nummer van de pc naar de muzikanten wordt overgedragen. Verder blijf ik inzetten op het vinden van ondersteuning. Het zou fijn zijn om enkele samenwerkingen op touw te zetten, ik denk dan bijvoorbeeld aan een label of een booker. Dat zou super zijn!

Wat zijn de eigenlijke ambities met de band? Want laat ons eerlijk zijn , er zitten wel veel visjes in dat water, vooral in Gent
Ik sta erg realistisch in het leven, ik stond niet meteen op een radio hit te wachten ;-), al zou dat natuurlijk altijd welkom zijn. Ik hoop vooral te kunnen blijven doorgaan met schrijven en optreden. Het zou al een droom zijn, mochten we voldoende inkomsten ontvangen uit concerten om zo opnieuw de studio te kunnen induiken en de kans te krijgen verder muziek uit te brengen, zonder onze spaarboek hiervoor te moeten leegroven. Mooie concerten kunnen geven, in mooie clubs met een kwaliteitsvol geluid zou ook al erg mooi zijn.

Zit er iets in het water in Gent waardoor voortdurend knappe acts en bands als jullie komen boven drijven? Heb je daar een verklaring voor
Het fijne aan Gent is dat er veel ingezet wordt op muziek en kunst. Dit is gewoon belangrijk voor de Gentenaar en dat weet het stadsbestuur ook. Mensen doen nog steeds de moeite om uit hun kot te komen en nieuwe muzikale of culturele ervaringen onbevooroordeeld te ontvangen. Daarnaast heb je een stadsbestuur dat zijn inwoners hierin ook steunt. Zelf participeer ik bijvoorbeeld aan Hall13, een concertzaaltje die het licht zag dankzij de ondersteuning van Stad Gent. We programmeren er een aanbod dat de piano centraal stelt. (het is een samenwerking tussen de muziekstudio Room13 en SVMpiano’s, die zich respectievelijk boven en naast de hall bevinden). Het Gentse stadsbestuur geeft mensen met nieuwe ideeën zuurstof om hun project uit te werken, enkel hierdoor konden we dit waar maken. Onze toenmalige burgemeester kwam zelfs wat tokkelen op de piano in ons eerst promofilmpje, das fijn!

Laten we hiermee afsluiten, waar kunnen de fans of luisteraars die jullie willen ontdekken terecht om online merchandiser en zo te bestellen?
We hebben een eigen website met webshop: www.himshe.be
Daar kan je de EP aankopen. Verder wordt ze ook aangeboden bij Counsouling Sound (de wijste platenwinkel van Gent!). En nieuwtjes worden altijd aangekondigd op onze fb of instagram.
Verder ook de gebruikelijke links:
https://himshe.bandcamp.com
https://www.facebook.com/himshemusic
https://www.instagram.com/himshemusic/
https://vi.be/platform/himshe

Dank voor dit fijne gesprek, hopelijk zien we elkaar spoedig ergens ‘on stage’
Dat hoop ik ten zeerste!

zie link.

EP 'Stay' review Musiczine

by Erik Vandamme 

...Himshe slaagt er op deze EP in een mysterieuze walm over je hoofd te sturen; de vocale inbreng van Mishi doet je hart smelten van innig geluk en boezemt dus ook een zekere angst in voor het onbekende, zonder je echter pijn te doen.
De luisteraar wordt ondergebracht in een filmische , sprookjesachtige wereld, waarbij de fantasie wordt geprikkeld. De instrumentale omkadering is er één van top muzikanten. De inbreng van Naomi Sijmons (backings) en Jeroen Boone (gitaar), die meer dan hun steentje bijdragen aan de geslaagde composities, blijkt als kers op de taart een mooie als sprookjesachtige meerwaarde te vormen.

Rating: 9

HIMSHE Interview  Luminous Dash

written by Bart Verlent , 16/03/2020

Het Gentse Himshe bracht onlangs twee knappe singles, Stay en Constrict, uit waar we zwaar van onder de indruk zijn. Op 6 maart verschijnt hun debuut-ep. Wij hadden een gesprek met frontvrouw Mishi Erine.

Voor de debuut-ep Stay, die op 6 maart verschijnt, deed Koen Gisen de productie en zorgde Naomi Sijmons (Reena Riot) voor de backings. Voor een debuut is dat wel knap dat je zo’n mooie namen kan strikken. Hoe ben je bij hen gekomen? En hoe heb je hen overtuigde voor om met jullie te werken?
Ja, dit was eigenlijke gewoon een kwestie van contact zoeken. Ik had een lijstje gemaakt van producers waarmee in een samenwerking wel leuk zou achten. Koen was de eerste op mijn lijst. Ik heb hem gecontacteerd. Daarna zijn we samen iets gaan drinken. Ik stelde mijn muziek voor en mijn referenties. Hij zei ‘ja’.
Soms kan het leven simpel zijn. Uiteraard was ik niet zo zelfzeker en had ik niet verwacht dat hij op mijn vraag ging ingaan, maar soms moet je gewoon je dromen nastreven en worden deze werkelijkheid. Wat Naomi betreft. Voor de opnames raakte ik wat onzeker over mijn stem. Ik ben immers geen geschoolde zangeres. Ik ben eigenlijk in sé toetseniste. Ik volgde een opleiding klassieke piano. Vanuit mijn onzekerheid ging ik op zoek naar een zanglerares. Zo kwam ik bij Naomi. Doorheen de lessen vroeg ik haar om backings te zingen op de ep. En ook zij ging op mijn vraag in. Leuk hé!

Jullie maken muziek onder het motto: “Making full-candy coloured sounds in a gray colourless world”. Maar de eerste single Constrict klinkt toch vrij donker, net als de ander songs op de Himshe vi.be pagina. Zien wij het verkeerd of hebben we het motto verkeerd begrepen?
Ja ik begrijp je vraag zeker. ‘Donker’ is zeker een term die je op onze muziek kan plakken. Toch proberen we ook lichtheid, speelsheid en dansbaarheid in de muziek te brengen. Wat ons betreft zijn de nummers niet eenzijdig donker en zwaar. Ze kunnen uptempo en opzwepend zijn. We proberen zo alle aspecten van ons maatschappelijk beeld weer te geven. Er is immers veel grijs en niet alles hoeft zwart of wit te zijn, soms is het zelfs beide. Wanneer het nummer eerder donker aanvoelt, kan de tekst dan soms weer verlichtend zijn of omgekeerd. Een optreden van Himshe zal dan ook nooit eenzijdig als zwaar of donker aanvoelen, tenminste zo voel ik het toch aan. Maar misschien beslist de luisteraar daar anders over en moet ik je vraag wel ter harte nemen

Is Himshe een band of een solo-project waar je live steun krijgt van je vaste muzikanten?
Himshe is absoluut een band. Zonder muzikanten zou Himshe immers niet bestaan en ik ben mijn muzikanten daar dan ook bijzonder dankbaar voor. De drie mannen die nu mee Himshe ondersteunen zijn volledig mee met mijn verhaal en dat betekent enorm veel voor mij. Ze steunen mij in alles wat ik doe en dat voelt bijzonder goed. Wat echter wel waar is dat ik, Erine Mishi, de band draag. Daarmee bedoel ik: muzikaal/commercieel/logistiek/promotioneel/bookingsgewijs… De composities/nummers/schetsen schrijf ikzelf op mijn pc. Daarna maken mijn muzikanten daar een live-interpretatie van. En het eindresultaat, komt er pas nadat het volledig klinkt zoals ik het voor ogen had. Himshe is dan ook zeker geen dictatuur, anders schreven we nooit Constrict Een band heeft nu eenmaal een leider nodig en dat werkt goed zo maar als ik twijfel kan ik ook altijd, en ook voor om het even wat, bij mijn muzikanten terecht.

Zit de invloed van David Lynch in de nummers? Want er worden wel wat referentie naar hem gemaakt op jullie website.
De Lynchiaanse sfeer kan je vooral halen uit de dualiteit die in elk nummer terug te vinden is. Persoonlijk vind ik menselijke zielen doortrokken van dualiteit. Het is voor mij dan ook een enorm inspiratiebron voor het schrijven van nummers. We kunnen bijvoorbeeld heel erg houden van mensen maar soms lijken we die ook het meest te haten. Dat kan dan een beeld zijn dat ik in een nummer doortrek. We willen ‘iets’ maar tegelijk willen we dat eigenlijk helemaal niet (Naked Shoulders). We dromen allemaal van de eeuwige liefde maar zijn dan soms toch te bang om ons te binden, of hebben last van ‘the fear of missing out’. Zoals David Lynch erin slaagt om moord of overspel met enige lichtheid/humor te overstijgen, zo probeer ik dat bijvoorbeeld in Naked Shoulders.

Op de single Constrict zing je over dat de mensen die veranderen in ongevoelige robots, zie je toekomst zo zwart in?
Neen helemaal niet eigenlijk! Ik zie mensen als zeer krachtige wezens. Toch schrikt het massa-gebeuren/kuddegedrag mij soms af. De impact van indoctrinerende ideologieën, de impact van een groep op een individu is immers groot. Ik wil vooral pleiten om mensen als individuen te zien, dit houdt alles menselijker. Wanneer we mensen in groepen, rassen of ideologieën dwingen, hebben we de neiging om alle nuance te verliezen. Het is op die manier veel makkelijker om te ontmenselijken. Als muzikant ga je ook je zorgen van je afschrijven of heb je de naïeve idee iets te willen bijbrengen aan wat je liever niet ziet gebeuren. Zwart is het dus niet, eerder hoopvol, me dunkt.

Wat is het verhaal achter de groepsnaam?
Ja die groepsnaam is er inderdaad niet zomaar gekomen. Ludiek vertaal ik het vaak als ‘Manwijf’. Het is immers zo dat ik enige tijd nodig had om met mijn persoonlijke project naar buiten te komen. Ik heb het gevoel mij erg kwetsbaar op te stellen door alles écht te doen zoals ik het nu net wou en nu dus ook doe. Dus ik had wat moed nodig (ik moest wat kloten laten groeien, bij wijze van spreken). De bandnaam is hier de bijna letterlijke vertaling van. Verder moet ik ook toegeven dat veel vrouwen van mijn generatie, raar naar mij kijken: “Hoe speel jij dit klaar?” Ik ben immers naast muzikante en werkneemster, ook moeder. Vele vrouwen hebben bewondering voor mijn muzikale inzet, maar zeggen er al snel bij dat zij dit niet zouden kunnen omwille van hun gezinsleven. Het is inderdaad geen evidentie. Ik ben helaas geen moeder dit zich kan wegcijferen door ‘het moeder zijn’ alleen. Ik heb een uitlaatklep nodig, voor mannen lijkt dit evidenter. Als het gezin uitbreidt, lijken zij gewoon met hun leven voort te gaan. Voor vele vrouwen, valt dat leven even stil. Het ene is niet beter dan het ander. Dat is geen waardeoordeel. Ik stel gewoon vast dat ik iets anders nodig heb om goed te kunnen functioneren als moeder.

Is er bepaalde artiest of band waar je Himshe zelf zou mee vergelijken en waarom?
Dat vind ik een uiterst moeilijk vraag. We hebben ook niet de bedoeling een kopie te zijn van iets of iemand. Maar als ik dan toch inspiratiebronnen moet opnoemen dat zal ik ook hier heel Himshiaans antwoorden (lees: in uitersten/extremen), gaande van Portishead tot Einstürzende Neubauten of van Max Richter tot Tricky. Bands waar ik wel erg door geïnspireerd ben geraakt, zijn: Emily Wells, Fever Ray, Michel Gurevich en ook wel Perfume Genius.

Is het gemakkelijk om jouw gevoelens te uiten in de muziek?
Ja absoluut, ‘that’s the way’ eigenlijk, daarom doe ik het ook! Natuurlijk hoef je dat niet letterlijk te interpreteren. De teksten gaan bijvoorbeeld niet altijd over mijn persoonlijke leven/gevoel. Maar elk gevoel kwam ik wel ergens tegen, al was het dan misschien in een andere context. Via muziek speel je dingen van je af. Het is erg helend. Ik kan het iedereen aanraden!

Brief aan Mishi Erine

door Wim Backx

Beste Mishi,

Het kan verkeren. Die woorden zijn zonder enige twijfel al miljoenen keren gebruikt. Soms in de juiste context. Soms in een minder juiste. Soms werden ze neergeschreven. Soms werden ze uitgesproken. Vandaag gebruik ik diezelfde woorden. Begin maart bracht u uw debuut-ep uit. Begin april zou u die ep voorstellen in Diksmuide. In 4AD. Maar inderdaad. Het kan verkeren. Het draaide anders uit. Doorheen uw ambitieuze plannen kwam corona gereden. Dat virus besliste anders. U moest terug naar start. Zoals bij Monopoly. Ga terug naar start, u krijgt geen 100 euro. Zo leek het wel. Zo voelde het wel.

De vrijgekomen tijd zou u kunnen gebruiken voor promotie. Op alle sociale mediakanalen. Helaas. Behalve frontvrouw van de band bent u ook nog verpleegkundige. U draait mee op een cohorte-afdeling. Voor u werden en worden het drukke tijden. Zware tijden. Voor uw job als verpleegkundige kan ik u enkel mijn diepste respect betuigen. Toch schrijf ik u niet om die reden een brief. Dat deed ik reeds eerder. Eerder schreef ik een brief aan onze zorghelden. Dat zal ik hier niet herhalen. Herhaling dient vermeden te worden. Om andere redenen schrijf ik u een brief. Om muzikale redenen. Daarom schrijf ik u.

De voorbije maand luisterde ik meermaals naar uw ep. Het leek alsof ik de titel van uw ep, Stay, letterlijk opvatte. Ik bleef. Ik bleef hangen. Ik keerde steeds weer terug. Dat doe ik niet zomaar. Terugkeren doe ik enkel als het goed is. Als het zeer goed is. Jawel, in deze mag u een compliment lezen. Een heus compliment. Want uw ep is goed. Zeer goed. Daarmee verleende u mij de toestemming terug te keren. Toch deed u niet enkel dat. U deed meer. U maakte mij blij. Telkens ik uw muziek hoorde. In deze verwarrende tijden moeten we de dingen, die ons blij maken, enthousiast omarmen. Dat deed ik. Ik ontving uw muziek met open armen. Ik liet mij vollopen. Elke keer weer.

Heel misschien zal u willen weten waarom ik zo graag terugkeerde. Gewoon omdat het goed is, zal u misschien wat magertjes achten als verklaring. Graag had u een wat bredere verklaring. Dat vermoed ik. Op uw ep weet u een sfeer te creëren, die mij aantrekt. Wat donker. Wat zwaar. Maar toch niet in die mate dat ik als luisteraar meteen depressief dreig te worden. Dat is het niet. In die donkere zwaarte weet ik tegelijk een zekere positiviteit te ervaren. Beide kunnen samengaan. U bewijst het. Misschien vertaalt dat samengaan de twijfel. Twijfel is goed. Twijfel verkies ik boven die al te arrogante zekerheid. Bovendien proef ik in enkele van uw songs dat dreigende. Alsof er een explosie dreigt. Die explosie komt er uiteindelijk niet. Maar u balanceert. Het kan gebeuren. Dat onzekere sluit perfect aan bij de reeds eerder aangehaalde twijfel. U lijkt nagedacht te hebben over de richting die u met uw muziek wil uitgaan.

Als inspiratiebronnen wordt verwezen naar Portishead, PJ Harvey, Perfume Genius, Anna Calvi, Nick Cave, Bat for Lashes, … Ik meen in uw muziek ook uw Waalse zusje te horen. Melanie De Biasio. Soms hoor ik in uw muziek echo’s van haar meest recente album, Lilies. U gaat wel voor een meer rockerige versie. Bij die vergelijking gaat u misschien knipperen met de ogen. Het lijkt u misschien compleet onverwachts. Die vergelijking had u misschien niet voelen aankomen. Nochtans mag u ook hierin een compliment lezen. Melanie acht ik ‘une grande dame’. Dat bent u ook. Nu al. Jawel, in uw debuut hoor ik een mooie toekomst. Althans, dat hoop ik. Meer nog, dat wens ik.

Nog één ding wil ik hopen. Voor u. Voor iedereen. Dat alle cafés en concertzalen opnieuw hun deuren openen. Dat diezelfde cafés en concertzalen u zullen ontdekken. U zullen uitnodigen op hun podium te gaan staan. Om datgene te doen wat u als muzikant verlangt te doen. Performen. Verrassen. Overtuigen. Dat hoop ik van ganser harte. Intussen blijf ik in mijn kot. Met op de achtergrond (en ook wel eens prominent op de voorgrond) uw muziek. Die blijf ik spelen. Om daarin telkens iets nieuws te ontdekken. Reizen mogen we voorlopig niet. Maar op uw muziek kan het. Jawel, u voert mij weg. Naar verre bestemmingen. In mijn hoofd. Vanuit mijn kot maak ik een prachtige ontdekkingsreis. Een heerlijk, fantastisch gevoel.

Beste Mishi. Ik wil u danken. Voor die muzikale reis. Voor die muzikale mogelijkheid uit mijn kot te komen en wondermooie, imaginaire reizen te maken. Van harte bedankt.

Met vriendelijke groeten.

Zie link

Review Naked Shoulders

blog KINKYSTARCESOIR

ONgehoord! (202) HIMSHE – Naked Shoulders

written by Wouter De Sutter 2/03/2020

Naked Shoulders, zo heet de derde single uit de Himshe ep die eerstdaags van een blijde geboorte wordt voorzien. Knap staaltje uptempo poprock, zeer af. “Een stomende zomerse trip doorheen een verleidelijk landschap” als je frontvrouw Erine Mishi mag geloven. Rekening houdend met het pokkeweer van de voorbije dagen en weken zijn wij nogal vragende partij hiervoor. Zowel voor de ep dus als voor een, euh, ‘significante weersverbetering’. De plaat wordt op vrijdag 3 april voorgesteld aan het publiek in 4AD (Diksmuide).

Free your mind. The rest wil follow.

Blog by Wim Backx.

zie link op week 48.

Review HIMSHE- Stay (Eigen Beheer).

written by Hans Verhoeven 17/02/2020, Luminous Dash

Men maakt tegenwoordig geen plaatjes meer. Men maakt soundtracks. ‘Men’ is dus Himshe, zeer Oost-Vlaams maar te horen aan de nieuwe single Stay ook zeer Hollywood. Het is een wandeling doorheen Death Valley als de nacht is gevallen, met enkel een zaklamp. Het is: je laten prikken door cactussen en de stem van Erine Mishi. Een engel, maar met scherpe randjes.

Stay is een koortsdroom, heel diep in jezelf boren, maar pas als de gitaar van Jeroen Boone de droom gaat verstoren kunnen we spreken van een goeie song. En die staat zomaar op de gelijknamige ep, uit op 6 maart. En Himshe is zelfs te zien: 3 april, 4AD, Diksmuide.

BELTOON: HIMSHE.

written by Wouter De Sutter 14/01/2020, Luminous Dash

Op 10 januari maakte de Gentse band Himshe haar plaatdebuut met de single Constrict. Geen one shot want onderdeel van een eerste ep (Stay) die later op het jaar wordt uitgegeven, in eigen beheer. Himshe, aangevoerd door Erine Mishi, is al even actief en probeerde al één en ander live uit in het voorbije anderhalf jaar. Zo ook in Kinky Star waar in oktober 2018 gespeeld werd. En een goede indruk werd nagelaten.

Een dik jaar later later is er Constrict met Koen Gisen (An Pierlé & White Velvet) als producer van dienst. Naomi Sijmons (Reena Riot) is ook van de partij en wel als backing vocaliste. Er is slechter gezelschap denkbaar om je eerste release vorm te geven.

Himshe staat voor dualiteit en houdt ervan te spelen met tegenstrijdigheden. Zoals de bandnaam overigens al laat vermoeden. Constrict zet omzichtig-dromerig in met fijne percussie om gaandeweg te verharden van toon en – crescendo it goes – aan hoge snelheid te finishen met het dreigend sloganeske “work!, don’t think!, eat!, sleep!, don’t cry!”. Een mantra die velen onder ons iedere dag zingen.

Geslaagd debuut, zeer netjes gedaan. Himshe stelt de eerste ep voor aan het publiek op 3 april in Diksmuide (4AD), double bill met Lyenn.

Debut EP 'Stay' comes out on March 6, 2020.

Produced, recorded and mixed by Koen Gisen.

Support backings Naomi Sijmons (Reena Riot).

Single 'Constrict' released on January, 10, 2020: The making of.